Ik heb er ronduit genoeg van. Het hele avondritueel is bijna elke dag om zeep doordat ze ruzie maken over de lakens. Ik schreef het al eens eerder, er gaan dagelijks zowat drieëntwintig lakens, vijfenvijftig dekens en zeventig knuffels mee naar boven en beneden. Ik overdrijf misschien lichtjes, maar goed, het zal er niet zo ver naast zijn.
Je zou denken dat ze keuze genoeg hebben, maar Sam moet dan net dat laken hebben wat Kato heeft, en krijgt hij er tien voor in de plaats, dan is het nog niet goed. En ruilt hij dan zijn deken voor het o zo gegeerde laken, dan wil hij ineens toch liever zijn deken. Onderhandelen over knuffels levert zo nu en dan een goede deal, maar de laatste tijd doen ze zo tegendraads als oranje-blauw. Hun eigen "status quo" is aantrekkelijker dan de consensus, zeg maar.
Hoe het ook zij, ik voel elke zenuw in mijn lijf door dat gezeur en geween. Op de duur werd de spanning zo ten top gedreven dat ik nog luider ben beginnen roepen dan zij. Mijn hart klopt nu nog in mijn keel.
Dit was de druppel, morgen gaat de hele zwik in de was en daarna komen ze de kast niet meer uit.
1 comment:
aargh ik kan het me voorstellen, ik heb 4 kinderen waarvan er 3 'ruzie' maken wie waar en op welke kinderstoel in de auto mag zitten. Er zijn 5 plaatsen achteraan voro de kinderen, dus je kan je de stoelendans al voorstellen die zich bij ELKE heen en terugrit voordoet, aarggh..en soms roep ik dan ook harder dan zij en ik liefheb...
Post a Comment