Feest!

't Werden prachtige verjaardagsfeesten! Zoals de foto's hieronder al tonen, was onze jarige dolblij met de vele cadeaus en met alle aandacht. Woensdag hadden we haar eerste kinderfeestje. Ze had mogen kiezen wie er mocht komen ('t werden enkel meisjes). Ze kwamen één voor één binnengedruppeld en Kato kreeg allerlei leuke cadeautjes. Ze werden allemaal geschminkt met bloemetjes en zonnetjes en gingen dan zelf ook hun handen en voeten schilderen...
Daarna kwam er natuurlijk een verkleedpartij, waarbij ik mijn best moest doen om voldoende gekleurde jurken, rokjes en bloesjes te voorschijn te halen.
Dan was het tijd voor de cake, samen met aardbeien en ijs!

Ze hebben verder nog samen buiten gespeeld en het was voor iedereen een fijne namiddag.

Op haar verjaardag zelf kreeg ze 's ochtends nog meer cadeaus en was heel blij met de ballonnen aan haar stoel! De postbode had ook kaarten gebracht en mama mocht ze voorlezen.
Op school mocht ze trakteren met cake en potloodjes voor de kinderen.

Zaterdag kwamen oma Musti en pépé al aan in Oostakker en Kato en Sam mochten er 's avonds logeren. Ook dat was al een feest!
Op zondag werden ze 's middags gebracht zodat wij de tijd hadden om alles voor te bereiden.
Eens iedereen er was, mocht ze haar cadeautjes uitpakken. Hele mooie kleren heeft ze gekregen, en een fietsmandje en een pennendoos en een stickerboek. En een poppenhuisje en een verhaaltjesboek. Bedankt Tante Ann voor de prachtige Dora jurk! (Jammer dat je er niet bij kon zijn, maar Kato begreep het wel. We zullen het zeker dubbel en dik inhalen in je nieuwe huisje)
Daarna kwam een grote aardbeientaart met slagroom en vier kaarsjes te voorschijn, en ze blies ze allemaal uit in 1 keer! Bravo Kato! Daarna at ze vooral de aardbeien, en minder taart.

Er werd veel gespeeld met de auto's die Sam had gekregen ("litje aan, litje uit", ja het zijn van die getunede ;-)) en met de ballonnen en met nichtje Nissa.

Het was echt wel een zware week voor onze kadeekes want vanmorgen kreeg ik ze haast niet wakker om kwart voor acht.........

Nu nog 1 weekje school, en dan..............................................

Vakantie!

hiep hiep hoera

20 juni 2007: feestje met de andere kindjes

21 juni 2007: ECHT jarig, cadeautjes van mama en papa en Sam, en traktatie op school

24 juni 2007: feest voor oma's en opa's en tantes en nonkels

Nichtjes Nissa en Kato
Nichtje en neefje geven elkaar zoentjes

In actie

(Een foto van gisteren die ik jullie niet wil onthouden, het legt de beweging goed vast......)

Vandaag hadden we Kato's verjaardagsfeestje voor haar beste vriendinnetjes. 't Was heel geslaagd! Ik heb de foto's zojuist op mijn pc gezet en bekeken, en ze zijn heel leuk, maar ik ben nu te moe om hierover verder verslag uit te brengen. Later meer.

Morgen wordt Kato VIER!

Exact vier jaar geleden zat ik op een feestje ter ere van een collega die met pensioen ging. Het was prachtig weer en heel gezellig! Ik had toen al een dag of drie heel zwakke weeën (al wist ik toen niet dat dit nog maar HEEL zwakke weeën waren ;-)), en de bevalling kon elk moment echt beginnen want ik was al een week overtijd. Maar zolang het nog ging, wilde ik dit feestje niet missen. Dus met pijn in de onderbuik reed ik met de auto naar Gent. Daar aangekomen nam ik me direct een stoel tussen alle anderen die stonden te aperitieven.

De hele avond moest ik af en toe op mijn ademhaling letten om een weetje weg te puffen. Gelukkig had ik steun van een collega die perfect wist wat ik doormaakte ;-) De anderen kwamen regelmatig bezorgd kijken of het nog wel ging, en sommigen begonnen te vrezen dat ik daar ter plekke zou bevallen :p

Tegen 23u begon ik te beseffen dat dit wel eens de echte start kon zijn, en omdat ik toch in de buurt van het ziekenhuis was, belde ik L dat hij best maar zelf kon komen. Hij werd gebracht door een vriend en we reden samen met onze auto naar het ziekenhuis. Om 0u ongeveer kwamen we daar aan. Het werd een lange nacht (midzomernacht dan nog), want Kato is pas geboren om 13u25.

Jaja, dat is al v-i-e-r j-a-a-r geleden........

zucht.......

Geboortefeest

Vandaag mochten we naar het geboortefeest van een goede vriendin die ik al zeker een half jaar niet gezien heb. Het kwam er gewoon niet van in alle drukte, en we wonen niet echt dicht bij elkaar.

Ze zijn pas verhuisd naar een eigen woonst, haar haar is kortgeknipt en ze heeft er een nieuwe baby bij. En dat alles heb ik vandaag voor 't eerst gezien. We leken wel vreemden voor elkaar. Maar daar gaan we eens gauw verandering in brengen, de eerstvolgende keer dat we beiden een gaatje in onze agenda hebben, ga ik eens terug met mijn twee bengels zodat ze samen kunnen spelen met haar oudste kindje en dan kunnen we eens goed bijpraten.

Want goede vriendschappen, ook daar moet tijd voor gemaakt worden...

Merci N & N voor het gezellige feest!

Sam kreeg van een andere vriendin, die ook ver woont en die we niet vaak zien, een laat maar lekker onverwacht geboortekadootje: een magneetboek over bouwen. Een echte voltreffer, zo blijkt, want hij wou het overal meenemen. Zijn passie voor hijskranen, betonmolens en graafmachines is nog bijlange niet voorbij..... Bedankt K en S voor dit mooie kadootje, dat perfect in Sams leefwereld past !

Stickerboek

Kato komt met haar stickerboek aangelopen, dat al maanden diep in de kast verborgen gezeten moet hebben.
"Mama, ik mag een sticker hé want ik ben flink!"
"Ja je bent flink, neem maar een sticker." Ze kiest de sticker met het kersje.
Sam komt kijken wat er aan de hand is en wil er ook eentje. Hij kiest een sticker met een eendje.
Kato zoekt waar het kersje en het eendje geplakt moeten worden in het boek. Het kersje vindt ze al snel en wordt mooi in het boek geplakt. Wanner ze het eendje vindt, wil Sam zijn stickertje niet geven en loopt weg.
Kato: "maar dat mag hoor mama, hij mag het hebben, het is helemaal voor Sam."

*smelt*

(Zou ik het dan toch allemaal nog zo slecht nog niet doen, als opvoeder?)

Mysterie opgelost

15' zelf douchen en aankleden en lenzen indoen
3' kleren zoeken om aan te doen
5' kinderen wakker maken, vastnemen en naar beneden gaan
15' kinderen overtuigen om kleren aan te doen en ze aankleden
30' ontbijten (kids eten heel traag)
10' tandenpoetsen + jassen zoeken en aandoen
7' naar buiten, terug naar binnen om hetgeen ik vergeten ben, naar buiten, en in de auto zetten.

optelsommetje maakt 1 uur en 25 minuten

6u15 plus 1u25 maakt 7u40.
6u30 plus 1u25 maakt 7u55.

Aha!

Verkiezingen

Ook ik ben niet zo tevreden met de uitslag van de verkiezingen. Al ben ik verre van een VLD'er, ik vond dat Verhofstadt zijn job wel goed deed. Ook voor sp.a/spirit vindt ik het jammer. Groen! is er gelukkig wel een beetje op vooruit gegaan, maar niet genoeg. En dat Vlaams belang weer stemmen wint, is op zijn minst zorgwekkend.

Tot zover dit onderwerp, over naar het leven van alledag...

Ik moet mijn ochtendplanning eens bijschaven. Elke dag doe ik er langer over dan gedacht. Soms denk ik: ik ben eens vroeg vandaag, ik zal snel de deur uit zijn, maar dan is het toch weer 8u voor ik het weet.

Ikzelf zet mijn wekker om 6u15, maar soms geraak ik er niet meteen uit en is het 6u30. Dan neem ik een douche. Afhankelijk van de slaap van de kinderen ga ik of alleen, of met 1 kind, of met 2 kinderen naar beneden. Meestal kleed ik hen eerst, maar soms zet ik ze ook wel eens voor tv om zelf nog wat te kunnen doen (ontbijttafel klaarzetten bv.). Dit zorgt echter altijd voor enkele minuten verlies, want ze protesteren toch wel een beetje als ik het afzet en willen dan niet dadelijk aan tafel gaan. Ik ga dit dus afschaffen, enkel in het weekend mogen ze 's ochtends tv kijken. Voilà.
Dit is wat ik me verder voorneem:
ik ga de kinderen altijd eerst kleden en dan pas gaan we met z'n drieën aan de ontbijttafel.
Ik smeer eerst hun boterhammen voor het ontbijt, dan de mijne voor het ontbijt en terwijl ik de mijne opeet, smeer ik die voor mee te nemen voor 's middags.
Daarna met z'n allen tanden poetsen, jassen aan, en de tassen staan al gereed van 's avonds.
Klaar!

Klinkt eenvoudig in theorie, toch?
Hoe lang denken jullie dat dit allemaal duurt: van het moment dat ik opsta tot het moment dat we in de auto zitten?
Even rekenen:
10' zelf douchen en aankleden
2' kinderen nemen en naar beneden gaan
10' kinderen aankleden
20' ontbijten (kids eten traag)
5' tandenpoetsen + jassen aan
3' naar buiten en in de auto zetten.

optelsommetje maakt 50 minuten.
Als mijn wekker om 6u15 staat en ik ook dan effectief opsta, dan zou ik dus om 7u05 moeten klaar zijn.
Ahum!
Hoe komt het dan dat ik meestal pas om 8u de deur uit vlieg?

Anyone?

Stokje

Ik heb een "stokje" toegeworpen gekregen van San. Een stokje is in blogtaal een opdrachtje dat je moet uitvoeren en dat aan andere bloggers kan doorgegeven worden. Het is mijn eerste stokje, en op zich vind ik dat wel wijs, zo een vraag van iemand. Een teken dat men je interessant genoeg vindt... :p

De opdracht is: vertel de wereld vijf dingen die men nog niet van je weet.

Ahum, hier gaat 'ie:

1) Ik heb een probleem met treinen. Ik neem niet zo vaak de trein (in tegenstelling tot in mijn middelbare schooltijd), en ik ben altijd te onoplettend waardoor ik minuten tot uren tijd verlies. Zo ben ik onlangs aan de verkeerde halte afgestapt en moest een half uur wachten op de volgende verbinding. Ook recentelijk wachtte ik op een verbinding in Gent- Sint-Pieters met de Dampoort (een korte afstand, nog geen tien minuutjes), en ik dronk op m'n gemak een koffietje op een bankje, want er was nog geen trein te zien. Ineens keek ik op van het fluitje van de conducteur en toen bleek die trein, die slechts twee wagons omvatte, toch al de hele tijd aan dat perron te staan, evenwel een 100-tal meters verder. Ik liep met mijn bekertje in alle haasten naar dat treintje, maar de deuren waren al dicht en ik zag het onding voor mijn neus wegrijden...

2) Ik ben helemaal niet ad rem, waardoor ik vaak achteraf pas bedenk wat ik allemaal had kunnen zeggen, als iemand een onaangename opmerking maakt. Zeer vervelend, want dan is het vaak al te laat om de kwestie nog op te rakelen. In dat verband heb ik ook lichamelijk heel slechte reflexen, ik kom traag op gang. Zo heb ik bij het lopen wel 20 minuten nodig eer ik in form begin te komen... Ik heb me al afgevraagd wat ik in noodsituaties zou doen, bijvoorbeeld als de kinderen in gevaar zijn. Wellicht zit ik er dan eerst enkele seconden verdwaasd naar te kijken alvorens in actie te schieten.

3) Ik hoor helemaal niets als ik geconcentreerd ben. Dit is misschien erfelijk (mijn zus heeft er ook wat van), maar het wordt ook in stand gehouden en misschien versterkt door mijn werk. Ik deel samen met twee andere collega's één kleine kantoorruimte, en er is dikwijls wel eens iemand die hen iets moet vragen. Daarnaast staat onze deur altijd open en is er dus gewoon veel achtergrondlawaai van voorbijgaande collega's. Ik heb geleerd me voor dit lawaai af te sluiten wanneer ik geconcentreerd wil werken. Dit is echter een groot nadeel wanneer L me iets vraagt als ik aan de pc bezig ben, of naar tv kijk.

4) Ik slaap doorgaans goed, maar zo om de paar weken heb ik eens een slechte week, waarin ik elke nacht wakker word en urenlang de slaap niet kan vatten. Iemand een oplossing?

5) Ik kan niet onthouden wanneer ik iemand een verjaardagskaart moet sturen. Wanneer iemand iets bijzonders zal meemaken dan vergeet ik, de volgende keer dat ik die persoon dan zie, ernaar te vragen. Vaak schieten me overdag dingen te binnen die ik 's avonds thuis moet in orde brengen, maar - inderdaad - 's avonds ben ik die meestal weer vergeten...
Ik onthoud zelfs niet dat ik daar plantenextract pilletjes voor heb (maar dat schreef ik al eens eerder, dat herinner ik me dan wel weer).


Ik geef dit stokje (in Nederland zeggen ze "tagged") graag door aan Wahmama, An en Lilith.
Als jullie het willen vangen natuurlijk.

Zelfkennis

"Nee-ee, ik wil da so-oo!
En als ik da wil, dan wil ik da!"

Feest

We zijn naar een schoolfeest geweest van een ander schooltje, niet de school waar Kato gaat, maar waar we toch veel mensen kennen. Het was heel gezellig en ik heb er echt van genoten.

Kato heeft zich laten schminken als een Valentijntje.

Ze vond het zo vreemd dat haar lippen geverfd waren dat ze haar mond niet meer dicht durfde doen.

Maar een ijsje kon toch wel smaken.

Ook Sam heeft er erg van genoten.

Heerlijk, zulke zomerse feestjes, en het weer zat echt mee. Graag meer van dat!