De Paashaas

Vorige week kwam de Paashaas op zaterdagvoormiddag op Kato's school, alwaar een kleuter-za-doe-dag werd georganiseerd. Dit houdt in dat er twee uurtjes in de klas kan worden geknutseld en gespeeld door de kindjes van Kato's klas, samen met de tweejarigen die binnenkort naar school mogen komen.
Wij dus met ons vieren daarheen, en 't was heel gezellig. Sam vond de Paashaas zelfs heel interessant, tot hij eens naar hem keek en begon te zwaaien... Hij klampte zich plots aan mij vast en begon te huilen.
Zo ook vandaag, toen de Paashaas chocolade en snoepjes uitdeelde in de speelgoedwinkel...

Vanmorgen daarentegen, waren we op bezoek bij een hond (of toch bij zijn baasjes), maar onze visite viel niet in de smaak bij de gastheer. Hij gromde en kefte en maakte echt veel lawaai om ons uit z'n buurt te houden. Het mocht niet baten, Sam onze held liep er gewoon recht naartoe...
Gelukkig heeft hij ook een soort natuurlijk gezag over die beesten zodat het hondje zich snel koest hield.

Start - to - run

Jaja mensen, ik ben gestart! Vandaag was al de derde keer.
Op zondagvoormiddag en woensdagavond gaan we in groep lopen, waarvoor we 20 euro betaald hebben. Als we de lessenreeks hebben volgehouden, krijgen we 10 euro terug. Kwestie van gemotiveerd te blijven.
Op een andere dag in de week worden we verondersteld op eigen initiatief te gaan lopen. Vrijdag is het meest voor de hand liggend want dat ligt er nog ergens tussenin.
Vandaag was het schema

+0++00++00+++000+++000

waarbij + één minuut lopen betekent, en 0 één minuut stappen.
Nu, die eerste minuut en de volgende twee minuten haalde ik nog wel, maar daarna begon het toch lastig te worden om alle seconden goed vol te houden. Ondanks de houten benen en schorre keel die ik heb tijdens het lopen, voel ik me erna altijd *echt* goed.

Vandaag was de test: zou ik het wel opbrengen om alleen te gaan?
Tiens, blijk ik toch iet of wat karakter te hebben!

Kapper bis

Ik kan er nog niet echt aan wennen, aan dat korte koppie. De mensen zeggen dat het leuk is, maar ik vond het toch leuker toen het lang was, zo'n beetje wild (toen zeiden de mensen trouwens ook dat hij zo'n leuk haar had). Nu ziet hij eruit als een communicantje.

Hij ziet er misschien meer jongensachtig uit, maar dan zo'n braaf jongetje. Niet mijn wildebras.

Vlug laten groeien maar weer...

Kato is ook een beetje bijgeknipt. Ze wilde per se mee naar de kapper om te kijken, en toen mijn haar geknipt was, wilde ze per se ook geknipt worden. Een klein beetje eraf dus, maar niet teveel, want we sparen om staartjes te kunnen maken. Niet dat ze speldjes of rekkertjes langer dan een half uur wil laten zitten.

Twee weken geleden gingen we naar Tante Ann. Die woont in Aubange, helemaal aan het einde van België. Zo'n drie uurtjes rijden met de auto (vorig jaar duurde dit ritje zo'n acht uur, door de hevige sneeuwval, dat vergeten we niet gauw).

Het werd een heel leuk weekendje. We gingen naar een winkelcentrum, waar ook een draaimolen was. We hebben ook heel lekker gegeten en gespeeld met neef Dimi, die al zo'n 13 jaar ouder is dan onze bengels...

Op zondag gingen we terug maar met een tussenstop in Dion, bij oma en pépé.

Het was prachtig weer en we speelden in de tuin.

Dit weekend staat er ook veel op het programma: een speelgoed- en kinderkleding tweedehandsbeurs, zwemles en een kindertheatervoorstelling in de Kopergietery.

Ik kijk ernaar uit!

Kapper

VOOR



NA