Foto's

Kato maakt even reclame voor het plaatselijke jeugdhuis, waar papa al menig uurtjes gesleten heeft....

Broer en zus uitgeteld na een voormiddag spelen, en doen even een kort "dutje" voor de tv.

Gisterennamiddag gingen we naar "de Wereld van Kina: de Tuin" in Gent, een natuurmuseum waar ook een tijdelijke tentoonstelling was getiteld "Papier plezier". Er waren allerlei sprookjesfiguren gemaakt in papier maché, er waren allerlei kleine huisjes en zithoekjes en zelfs een heus keukentje, en een groot prinsessenkasteel met een glijbaan. Het is soms heel moeilijk om een uitstapje te plannen met twee kleine kinderen, zeker als het slecht weer is. En de binnenspeeltuin gaat ook wel eens vervelen...
Dit was een leuk alternatief, niet geschikt voor een ganse dag, maar ze hebben zich toch een tijdje kunnen amuseren, en wij ook.

Toen we terugkwamen had ik de smaak te pakken en heb ik meteen twee plaatsen gereserveerd voor de voorstelling "Valschermspringers" in de Kopergietery, een woordeloos toneelstuk voor kleine en grote kinderen vanaf drie jaar. Gezellig samen uit met mijn dochter... Ik kijk ernaar uit!

Vanavond kwam pépé op bezoek. Hij had leuke boekjes mee van Donald Duck en Mickey Mouse. Hij kon er prachtig uit voorlezen en 't was een mooi einde van deze dag.

Sneeuw

Sommigen houden niet zo van sneeuw. Ik daarentegen vond het reuzeleuk vandaag. Toegegeven, die hele natte voet vanmiddag was minder leuk. Er zit blijkbaar een gat in mijn schoen. Ik heb mijn kousen dan maar over de verwarming gehangen om te drogen, en liep op mijn werk rond met blote voeten in mijn schoenen. Niet zo aangenaam, maar bon. Verder heb ik ook geen sneeuwballengevecht gehouden, we hebben geen sneeuwman gemaakt, want eenmaal thuis was alles al gesmolten.

Toch heb ik ervan genoten. Als het dan toch winter is, dan liefst met de schoonheid van de witte sneeuw erbij.

Lach!

Vanmiddag speelden we met de memory kaartjes, Kato en ik. Kato had een nieuw spelletje verzonnen. Ze legde alle kaartjes met de afbeeldingen naar boven, dus zichtbaar. Dan moest ik mijn ogen dichtdoen en nam ze een kaartje weg. Daarna mocht ik kijken en raden welk ze had weggenomen. Leuk gevonden hé!

Vanavond zat ik in de zetel en ze kwam op mijn schoot zitten, buik naar buik gericht. Ik zei "wat nu?" en zij: "ik wil gewoon op jou zitten. Kijk eens wat ik hier heb?"
- "Wat een mooie zakdoek, van Samson en Gert"
- "En dit?"
- "Een prinsessentelefoon"
- "Ja, en nu stop ik de telefoon in de zakdoek, kijk zo. En hier heb ik mijn tutje. Welk moet ik nu verstoppen?"
- "Het tutje"
Ze stopt het tutje onder haar t-shirt.
- "Ogen dicht mama................ Je mag je ogen weer open doen. Welk heb ik nu verstopt?"

Ik moest erg lachen om dit spelletje, maar ze deed het zo serieus dat ik niet anders kon dan serieus antwoorden: "Em, euh, het tutje?"

Even later gingen we naar boven en stopten we de kinderen in bed.
Kato: "Morgen ga ik weer overgeven."
Papa: "Waarom?"
Kato: "Omdat ik dan kan thuisblijven."

Ik las nog een boekje voor uit de bibliotheek, het heet "hallo badmuts" of zoiets, en ik zag voor 't eerst de stempel "goedgekeurd door papa's, ook voor mama's". Door alle grappige dingen van ervoor moest ik hiermee ook hard lachen (begrijpe wie kan). Ik kreeg dus echt de slappe lach en kon er mezelf niet toe brengen dat verhaal voor te lezen. De kinderen giechelden mee, maar het duurde hen toch wat te lang. "Allee!" zeiden ze dan maar.

't Is me uiteindelijk toch nog gelukt, maar 't deed me enorm deugd om zo eens goed te lachen!

Ziek

Kato is ook ziek geworden vannacht. Ze heeft drie keer overgegeven in haar bed. Weer twee wasmachines vol :p
Ze wist al goed wat dat inhield: ze hoefde niet naar school en ook niet in de auto want daar zou ze overgeven (maandag had ik haar ook niet naar school gebracht omdat ik Sam moest meenemen en ik bang was dat hij zou overgeven in de auto).
En ze wilde graag bellen naar de oma's om te vertellen wat er gebeurd was.
En ook aan de juf ging ze het vertellen. "Wil je dan wel naar school?" "Nee-heen! Morgen ga ik het vertellen!"

Ze heeft niet veel gegeten vandaag (een koek ging er wel in), maar spelen deed ze als anders. 't Was bij Sam ook zo. Maar ze gebruikt haar ziek-zijn wel als excuus om extra veel tv te mogen kijken... :(

Een tussendoor-dag

Sam is gelukkig niet zieker geworden, integendeel, hij heeft vanmiddag goed gegeten, daarna een lang middagdutje gedaan, en ook 's avonds ging z'n maaltje vlot binnen, en tot nu toe blijft het waar het zit... :D

Intussen heb ik wel een "leeg" dagje achter de rug, zo eentje zonder echte bestemming. Ik was bij de kinderen, maar eigenlijk was het een werkdag. Werken lukte echter niet zo heel goed met die twee. En een uitstapje zat er ook niet in met een zieke...
We hebben wel memory gespeeld en gepuzzeld, dat was leuk.
En verder wat "gehangen" en niets bijzonders gedaan.
Wel spijt eigenlijk dat ik niet veel "bereikt" heb vandaag. Morgen beter!

Huishouden bis

What was I thinking??
(zie vorige post)

Het is gewoon onmogelijk om je huishouden een stap voor te blijven, het haalt je altijd weer in...

Desnoods door op een heel sluwe manier virussen binnen te halen waardoor je tweejarige zoontje alles wat in zijn maagje komt, terug overgeeft.
Zodus heb ik alweer een wasmachine met beddegoed en kleertjes draaiende, heb ik al vijf vaatdoeken vuilgemaakt om tafel, stoel en vloer schoon te maken en heb ik al drie keer de dweil bovengehaald.
Gelukkig voelt Sam zich voor de rest wel okee, alleen houdt hij dus niets binnen, zelfs water komt er terug uit. Hopelijk hebben we het ergste gehad en blijven de andere gezinsleden gespaard...

Huishouden

Ik ben eindelijk weer eens "mee" met m'n huishouden. Woensdag heb ik boven gekuist, dit weekend beneden, mijn strijk is gedaan, uit de voorraad gekregen kinderkleertjes dingen uitgezocht die Kato nu wel zullen passen, en ik heb zelfs de auto vanbinnen gestofzuigd!
L. heeft de ramen gewassen, gekookt en opgeruimd, en nog zo van alles. Deze namiddag bleef er nog tijd over om te gaan zwemmen.
Kijk, zulke weekends moeten er meer zijn: eens goed door kunnen werken, zodat je achteraf zo kunt genieten van de gedane arbeid (zooo leuk om eens in een propere auto te zitten), en ook eens samen leuke dingen doen met de kinderen, of gewoon eens wat luieren en babbelen.

We hebben donderdag Kato's rapport gekregen van school. Op alle vlakken scoort ze voldoende tot goed, 't is dus allemaal wel okee. Waar ze het meest moeite mee heeft is om anderen ook eens aan de beurt te laten, om rustig en geduldig te vragen wat ze zou willen, om zich eens gedeisd te houden op klasmomenten... Ze is precies een haantje de voorste... van wie heeft ze dat nou? Ze zou probleemloos de juf kunnen vervangen moest die met ziekteverlof zijn.
Maar ze hebben gelijk: thuis wil ze ook vaak haar willetje doordrijven. En omdat Sam zo'n meegaand karakter heeft, krijgt ze ook vaker haar zin. Toch letten we erop dat ze niet altijd als eerste mag kiezen bijvoorbeeld. Ze leert het wel!