Vertrek

Jaaaaaa eindelijk is het zover! Vandaag gaan we naar Spanje!
Vanmiddag om 15u vertrekt het vliegtuig vanuit Charleroi, naar Gerona.
Aldaar worden we afgehaald met de auto door Pépé en in het appartement staan er stoverij en frietjes klaar! Als dat geen luxe is!

Wij zijn toch zulke gelukzakken!!!

Wat staat er ons ginder nog te wachten?
Zon, zee, strand uiteraard! En een zwembad. En nog een kleiner opblaasbaar zwembadje.
En een ruim terras om buiten te eten. En leuk gezelschap van Oma, Pépé, Bompa en Musti (de hond).
Lekker lezen, spelen, luieren, eten, slapen...........
Wat moet een mens nog meer?

Uiteraard wens ik jullie allemaal ook een toffe week toe, hopelijk met nog wat mooie zonnige dagen! En ik kom wel verslag uitbrengen als we terug zijn!

Grootouders

Grootouders zijn zulke gelukzakken!
Ze kunnen hun kleinkindjes verwennen zonder er nadien de gevolgen van te moeten dragen. Ze kunnen een hele dag ravotten en spelen en het werk laten liggen, want de volgende dag zijn de kinderen toch weer naar huis. Ze kunnen het zich veroorloven om niet altijd even consequent te zijn. Ze zien de kleinkinderen vol enthousiasme arriveren: "Ooooooomaaaaaaaaaaa!".
En na een drukke dag, worden ze weer afgehaald en hebben oma en opa weer rust!

Mijn ouders zijn dol op hun kleinkinderen. OK, soms is het wel eens te vermoeiend, en soms hebben ze zich ook wel eens boos moeten maken. Maar zoveel leuke dingen dat ze daar allemaal doen!
Spelletjes spelen, zoals Vier-op-een-rij of Memory. Leren fietsen met zijwieltjes, zelfs in de winter op zolder. Schommelen. Kippen voeren. Bessen plukken. Picknicken op de bank onder de pereboom. Pannenkoeken bakken. Opa's pannenkoeken eten, met zelfgemaakte Oma-confituur. Naar de treinen gaan kijken. Boekjes lezen, over Sesamstraat. Muziek luisteren en dansen. Een autootje achterna zitten dat alleen rijdt. Paaseitjes rapen. Vlinders zoeken. Aarde wegscheppen. Tussen de groenten in de moestuin lopen.
En nog Veel Veel Meer.

Mijn kinderen zijn zulke gelukzakken, met zo'n lieve oma en opa...

Moe moe moe

Ik heb geen inspiratie, beste lezers, om hier een mooi stukje neer te schrijven.
Zou het komen door die steeds maar opstapelende vermoeidheid? Vannacht werd ik weer wakker, kon de slaap niet vatten en lag dan maar weer te piekeren over al het werk dat me nog te doen staat de komende maanden (voor mijn buitenshuis job dan), en of ik het wel allemaal zal klaarspelen. Wat maakt dat ik natuurlijk nu geen moed meer heb om nog wat verder te werken, nu de kinderen slapen.
Ik ben maar langs de apotheek gegaan voor een homeopathisch middeltje tegen stress.
Maar wat nog beter zal helpen (dat hoop ik tenminste), is onze vakantie in Spanje volgende week... Wat kijken we daarnaar uit!

Nu, ik heb toch m'n best gedaan om jullie een nieuw item te gunnen op mijn blog, om te voorkomen dat iedereen afhaakt.
Willen de weinige lezers zich eens kenbaar maken?
alvast dank!

Terug naar school

't Is zover, Kato gaat weer naar school.
Ze had een goede eerste (halve) dag vrijdag. De juf zei dat ze heel veel veranderd is over de vakantie. En dat vinden wij ook.
Ze heeft geleerd geduldig te zijn, ze vraagt vriendelijk wat ze wil ("mag ik een koekje alstublieft mama?", "wil je mijn rok dichtdoen mama?") in plaats van te commanderen zoals vroeger.

Ze wordt toch alweer groot!

Voor haar agenda en de verjaardagskalender in de klas, werd gevraagd om recente foto's mee te brengen. Ik heb bovenstaande gekozen. Best leuk toch? Of niet?

Morgen moet Sam weer zonder zijn zus naar de onthaalmoeder. Hij zal het er ook wel moeilijk mee hebben. Bovendien zijn de kinderen van de onthaalmoeder zelf ook weer naar school, terwijl ze in augustus meehielpen met de kleintjes en samen speelden. Er zal dus heel wat minder volk zijn. Hopelijk valt het ook voor hem mee.

Wat de slaapproblemen betreft: na ongeveer een week lang telkens rond 2u30 wakker te worden en dan enkele uurtjes liggen piekeren, heb ik gisteren een tip toegepast uit een boekje over slaapproblemen. Ik heb eerst kruidenthee gedronken, en dan vlak voor het slapengaan een warm bad genomen. Na een kwartiertje voelde ik mijn ogen zo toevallen en ik was volledig ontspannen. Nu zou het lukken!
En ja hoor, ik sliep heel goed, ........ totdat Kato me wakker riep! Ze heeft wel een uur wakker gelegen, afwisselend wenend en spelend. Sam sliep gelukkig als een blok, maar mijn nachtrust werd me weer niet gegund.
En dat terwijl ze andere nachten slaapt als een roosje, maar ik dan niet! We moeten het meer op elkaar afstemmen... ;-)

Nu ja, vanavond neem ik weer een bad, en hopelijk lukt het deze keer voor ons allebei.