Fiets

Nu ik een aanhangfiets heb om Kato naar school te brengen, terwijl Sam op het stoeltje zit, is het wel de bedoeling dat ik toch probeer om 1 keer per week met de fiets te gaan werken, om zo de frequentie geleidelijk op te drijven tot misschien wel dagelijks.

Nu de kinderen sinds gisteravond uit logeren zijn bij oma, ben ik vanmorgen vol goeie moed met de fiets naar het werk vertrokken. Het had wel gesneeuwd en alles lag wit, maar het klaarde weer op en de lucht was zo mooi blauw. En dat onze straat volgesneeuwd was, wilde ook niets zeggen, de straat loopt dood en hier strooien ze nooit. De andere straten zouden wel sneeuwvrij zijn. En Frank Deboosere had gezegd dat het 's avonds ook niet meer zou sneeuwen. Dus ik zocht regenvest, sjaal, wanten en muts bijeen, deed mijn bottinnen aan en ging naar het tuinhuis om mijn fiets te pakken.
Eigenlijk al van zodra ik de aanhangfiets eraf had gedaan en al mijn tassen in de fietstas had gestoken en mijn sjaal goed in mijn jas had gepropt en mijn muts opgezet en ik de fiets uit het tuinhuis had gereden, begon het weer fel te sneeuwen. Maar al die moeite voor niets? Ha neen hé, ik ging toch!
Toen ik onze straat uitreed bleek die niet de enige te zijn die nog ondergesneeuwd was, de strooidiensten waren ons dorpke precies vergeten.
Bijna aan het dorpsplein aangekomen dacht ik mijn fiets daar toch te ruilen voor de bus. Maar ik heb geen goed fietsslot om hem vast te zetten aan een paaltje. Te riskant, dus ik zou doorrijden tot de garage van hele lieve mensen, waar ik de aanhangfiets ook veilig mag achterlaten indien nodig.
Met toegeknepen ogen en mijn muts zo diep over mijn oren dat mijn gezichtsveld verkleind was tot katarakt-niveau, fietste ik lustig door. Totdat mijn wiel onderuit schoof en ik ernaast in de zachte sneeuw belandde. Met slechts een beetje pijn aan mijn rechterbeen en nog wat natrillend ging ik verder ten strijde. De laatste straat was echter te wit en te glad, en dat stuk heb ik dan maar te voet gedaan.

Ik voelde de hele dag niets speciaals, maar na vanavond terug dat eindje gefietst te hebben, blijken mijn schouder en nek toch een beetje averij te hebben opgelopen.
Zou ik morgen opnieuw proberen?

Lieveheersbeestkussen

Ik ben wel op dreef geweest dit weekend zeg.
En weer door dezelfde blog geïnspireerd. Als je ook graag creatief bezig bent maar je weet niet goed waar te beginnen, ga er dan zeker eens een kijkje nemen in het archief, te vinden door op de links aan de linkerkant te klikken (recepten, handgemaakt, handleidingen).

De kleuren zijn niet zo vrolijk als het voorbeeld, maar ik had alleen deze fleece nog liggen.
Het opent onderaan door overlappende flappen, zoals bij een kussenovertrek. Ik ga ook eens zorgen voor een kersenpitkussentje om erin te steken, lijkt me zalig om dit opgewarmd bij je in bed te hebben, of in de zetel.

Het kan eigenlijk ook nog gebruikt worden om de pijama in te steken zodat die niet rondslingert rond je bed.

Appelcake en quiche

Ik heb morgen bezoek, dus ben ik zowat de hele dag in de keuken bezig geweest.
Eerst appelcake gebakken. Mijn eeuwig recept, want de meesten vinden hem erg lekker (vooral mijn schoonfamilie is er redelijk gek op).

Voor wie geïnteresseerd is, hier het recept:

- 200 gr alpro boter smelten en wat laten afkoelen
- 200 gr suiker erbij roeren
- vier eierdooiers erbij (daarom moet hij afgekoeld zijn, anders stolt dat, ja, al eens ondervonden)
- 250 gr zelfrijzende bloem erbij
- dit goed mengen

- de vier eiwitten kloppen met zakje vanillesuiker erbij
- geklopt eiwit onder het mengsel spatelen
- stukjes appel, ev. rozijnen en/of kaneel erbij

- bakken bij 180°C gedurende 45 min tot een uur

Voor deze twee + een kleintje dat al op is, heb ik de dubbele hoeveelheid van hierboven gebruikt.




En dan quiches:


- een met witloof en spek
- de andere met hesp en kaas
- en de derde met prei en zalm

bereidingswijze

- bladerdeeg van Herta uitrollen in een springvorm (bakpapier laat ik eronder)
- doorprikken met een vork

- de ingrediënten reeds vooraf bereiden (zalm en prei stomen, witloof en spekjes stoven) en goed laten uitlekken en afkoelen

- de groenten + vis of vlees op de bodem uitspreiden

- per quiche 2 eieren kloppen en alpro room en peper toevoegen (voor de quiche met zalm ook dille toegevoegd, voor die met witloof ook dragon)

- ei/roommengsel op de gevulde bodem spreiden

- geraspte kaas erover

- bakken gedurende 30 min (ongeveer) bij 200°C.


Hierbij geef ik een salade met vinaigrette met rozijntjes en fetakaas, tomaatjes, alsook zelfgebakken brood (ev. ook met feta en noten erin).

Bananenbrood

geïnspireerd door Mme Zsazsa.

Ik heb gemengde witte en volkoren bloem gebruikt, want ik had niet genoeg witte meer. Het ziet er dus helemaal anders uit dan het origineel. Het smaakt ook niet zo zoet als ik verwacht had, misschien ook door het volkorenmeel.
Maar lekker is het wel!

Magneetlijst

In hun slaapkamer kunnen de kinderen nu hun eigen tekeningen of knutselwerkjes aan de muur hangen met magneten van Janbibejan op een magneetlijst van Ikea.






Simpel maar schoon.

Bij Tante Ann

Een bezoek aan tante Ann en neef Dim (17j) is altijd fijn.
Zij wonen niet bij de deur (de andere kant van het land) en we maken er dus altijd een logeerweekendje van. Tante Ann en Dim zijn dol op Kato en Sam. En vice versa.
Niet alleen heeft tante Ann een hele grote doos vol fantastische autootjes, ze heeft ook make-up en prachtige speldjes. Ze kookt geweldig, en bakt op zaterdagochtend pannenkoeken.
Als ze telefoon krijgt, dan spreekt ze Frans! En dat vinden wij heel grappig.
Dim heeft een super brommer. Hem uitzwaaien door het raam is heel erg spannend.
Als hij thuis is (want hij gaat ook vaak voetballen), dan speelt hij graag met Kato en Sam. Verstoppertje bijvoorbeeld, of een pakspelletje.
Gewoon gek doen.
En er is een fijn zwembad in de buurt van het huis van tante Ann.
En samen op de glijbaan gaan met tante Ann, dat is geweldig!
Tot volgende keer tante Ann en Dim!!!

Kleur

Kato is helemaal "into" kleuren de laatste tijd. Ze vraagt regelmatig om een nieuwe kleurplaat of neemt haar kleurboek bij de hand. Gezellige hobby, relatief arbeidsvrij voor de ouders, zowel tijdens als na de activiteit.
Daarna komt ze haar meesterwerken tonen aan ofwel mama, ofwel papa, het ligt eraan wie er in de buurt is, en dan wordt het à la limite beslist dat deze tekening heel speciaal voor p(m)ap(m)a gemaakt is. In de praktijk zijn de meeste tekeningen wel voor papa, niet omdat hij per se meer in de buurt is, maar omdat hij toch wel duidelijk het meeste tekeningen verdient, in de ogen van deze bijna vijfjarige prinses.
Want papa, ja papa is toch wel de grootste baas, en de liefste in huis, en als ons gezin in kleine groepjes moet worden ingedeeld voor bepaalde activiteiten, dan wordt Sam altijd aan mama toegewezen, terwijl Kato haar papa trouw blijft.
En dat herinnert me eraan: er zit een groot feest aan te komen, want Kato heeft vandaag haar papa ten huwelijk gevraagd. Op de knieën. In de badkamer.

Van zodra de praktische details bekend zijn, laat ik het u vanzelfsprekend weten.