Vakantie

Ik heb al ruim een week vakantie. Maar L niet (enkel op kerstdag was hij een hele dag thuis).
Ik heb er al erg van genoten, van de luie ochtenden, het rustig kunnen ontbijten met de krant erbij en waar de kinderen lang in pijama kunnen rondlopen; van de leuke spelletjes, het voorlezen, het rollebollen; van het huishoudelijke werk waar ik wat meer tijd voor kan maken: het koken, het bakken, het opruimen en uitruimen van kastjes; van het buiten zijn, voetballen met Sam, korte wandelingetjes; van een kerstdrink met de buren; van kerstavond met ons vieren knus en gezellig...

Maar nu heb ik er langzaamaan genoeg van. Niet dat ik per se weer wil gaan werken (hoewel een nieuwe job wel lekker spannend is), maar ik wil weer eens wat meer buitenkomen. Wat meer volwassenen rond mij, eens een goed en rustig gesprek voeren over "grote mensen dingen"... Niet constant geroep en gejoel rond mijn hoofd. Niet elk kwartier een vraag over eten en drinken en plassen. Niet elk halfuur een ruzie op minder dan vijf meter afstand.

Ach ja, ik weet het, ik heb een luxeprobleem. Mensen in mijn nabije omgeving sukkelen met hun gezondheid. Of ze hebben zieke kinderen. Of ze hebben iets ergs meegemaakt.
Ik mag me gelukkig prijzen dat ik mijn kostbaarste bezit gezond en hevig bij me heb. En ik ben ook erg dankbaar hoor.

Echt.

OMT

Kato toont me een papier waarop ze O M T geschreven heeft.
"Mama, wat staat hierop?"
"Omt."

"...
JAAAAAAAAAAH, ik kan omt schrijven, ik kan omt schrijven!"

Kindertheater

We zijn vandaag naar de stad geweest. We hadden gereserveerd voor een kindertheaterstuk in de Kopergietery. 't Was een heel mooie voorstelling. Sam keek ademloos toe. Kato vroeg af en toe, of er nu eens iemand anders op het podium zou komen. Maar op het einde zei ze: "ik wil nog."

Ik ben de grootste chansard te lande...

... ik heb niet één, maar twee nieuwe mannen in huis!

Foto's

Ik zit nu anderhalf jaar achterop wat betreft het inplakken van foto's in een album. Dat is ook een groot werk, in deze tijd van digitale fotografie. Eerst maak ik een selectie uit de honderden, duizenden misbaksels die ik geproduceerd heb. Ik schrijf de nummers van de geselecteerde foto's op een papiertje tijdens het doorlopen van een map. Daarna kopieer ik alle geselecteerde foto's naar een aparte map, die ik dan upload naar een site waar je je foto's kan laten afdrukken. Vervolgens maak ik een etikettenblad waar ik de datum en een kleine toelichting op typ, en dan print ik dat op de etiketten. Als de foto's afgehaald zijn, plak ik ze in het album met dubbelzijdige plakkers en kleef er ook een etiket naast.
Pfiew.

En dit dus voor on-tel-ba-re foto's. Ik ben er deze vakantie terug aan begonnen.

Het enige leuke aan achterop zitten met de foto's, is dat je de herinneringen helemaal opnieuw beleeft, want ze waren al heel erg vervaagd door de tijd. Die zomer van 2006: warm, zonnig, vreugdevol. Stoeien in het zwembad, de eerste kindermolenrit van Sam, een nachtje ziekenhuis na een val op zijn hoofd, een bloedende knie van Kato, de reis naar Spanje en de overstroming toen we arriveerden...

Heerlijk.

Mega Mendy Tijd

Iedereen die wordt belogen, porpelogen, porpelogen
Geef een schijntje en ik kom eraan
Is het een vliegtuig
Is het een vogel
Hee dat is het niet
Gegis Mega Mendy die je aan de hemel ziet

Een echte huismoeder

Deze kerstvakantie heb ik mezelf danig overtroffen qua bezigheden in de keuken. Vandaag heb ik soep en cake gemaakt. Ik geef toe: de soep was een simpele preisoep volgens "ons kookboek" van de kvlv, en de cake was de korte chocoladecake versie die ik reeds eerder postte. De voorbije dagen kookte ik zoveel mogelijk vers, en heb ik al 5 broden gebakken.

Ik ben best trots op mezelf, al gebruik ik voor alles een handige keukenmachine. 't Is dus lang niet volgens de traditionele manier, eerder de fast forward versie. Maar goed, als je man moet werken en je tussen de werkzaamheden door ook nog twee kinders moet bezig houden, is dit wel een aanvaardbare oplossing.

Weet je wat mij ook blij maakt? Zo'n handig maatschepje in de doos Bonux waspoeder die ik onlangs voor het eerst kocht. Nu kan ik eindelijk zonder morsen de juiste hoeveelheid waspoeder afmeten en in het bakje van de wasmachine kieperen.

En wat maakte uw dag goed vandaag?

Kerstsfeer

Nog een foto vanuit onze tuin gisteren in de sneeuw. Jammer dat het gesmolten is vandaag.

Beginner

Ik heb mijn broodmachine nog maar vier keer gebruikt en ik heb al drie fouten gemaakt:

1) vergeten te kijken of de kneders niet in het brood achtergebleven waren alvorens het te snijden
2) vergeten het programma aan te passen aan een brood van 1500 gr
3) vergeten de kneders in het bakblik te doen voordat ik er de ingrediënten ingooide

Nu maar hopen dat die ezel onthoudt waar die stenen lagen.

Nochtans is het al drie keer gelukt, en de vierde moeten we nog afwachten (deze met fout 2 én 3).


Update: ook het vierde brood was gelukt, ondanks twee van de drie kneedbeurten met 1 kneedhaak ipv 2 (en toen was duidelijk nog niet alle bloem gemengd terwijl het deeg stond te rijzen). Brood gebakken met een broodbakmachine kan gewoon niet mislukken! Joechei!

Een papa zonder kinderen

Kato zit op de aankleedtafel om haar pijama aan te doen, en wijst naar haar onderkant.
"Papa, komen daar de babies uit?"
"Ja, daar komen babies uit."
"Ik wil geen baby hoor!"
"Dan hoeft dat niet, dan krijg jij toch geen baby. Neem dan maar een man die geen kindjes wilt."
"Neen hoor, ik neem een papa!"

Koud

Het is wel heel erg koud momenteel, maar ik geniet daar echt van. Weer eens een echte winter: droog, wit en koud. Geen modderig gedoe en gietende regen, maar mist, zon, en witte bevroren kristalletjes op alle planten.
Als je naar buiten gaat, doe je gewoon dikke kousen, een sjaal, muts en wanten aan en een dikke jas, en dan voel je de kou niet meer. Het lijkt dan zelfs alsof de lucht heel gezond is, ondanks het smog alarm, zei mijn buurman.
En als je het dan toch te koud krijgt, dan ga je naar binnen en ruik je de geur van het haardvuur en versgebakken brood.
Kan het leven nog beter?

Mijn broodje is gebakken

Mijn (nu ex-)collega's hebben allemaal samengelegd voor een mooi afscheidscadeau, en ik mocht een hint geven van wat ik graag wilde hebben. Na eens goed nadenken, vond ik een broodbakmachine wel een goed idee. Ik heb al vaak eens zin gehad om brood te bakken, op de traditionele manier, maar zonder keukenrobot was me dat veel te veel werk. Een keukenrobot is echter een beetje boven het budget, dus ging ik voor de broodbakmachine.

Alle ingrediënten erin gooien en aanzetten, dat lijkt me haalbaar. Ik kan er broden van 1500 gr in bakken, dat is al eens de moeite voor een gezin van vier.

Vandaag deed ik een eerste poging, en ondanks het wel heel bleke korstje bovenaan, viel het brood best in de smaak bij ons alle vier. Nu nog de oude snijmachine van mijn ouders lenen, en het komt helemaal in orde!

Fotosessie

Vandaag ondernam ik een ultieme poging om nog eens een mooie foto van de twee kinderen samen te maken. We deden een klein wandelingetje in de ondergaande winterzon, prachtig licht, dat zou best wel eens kunnen lukken.
Het enige wat zij moesten doen, was dààr gaan staan, en elkaar een beetje vasthouden, en de gezichtjes dicht bij elkaar houden, en even stilstaan alsjeblieft.

Een tweede poging: Kato en Sam apart op de foto.
Kato wilde wel even stilstaan, maar Sam, die was het al meer dan beu ondertussen. En hij niet alleen.

En zodus, beste vrienden, hoeven jullie ook dit jaar geen mooie fotokerstkaart van ons te verwachten.

Genoeg

Ik heb er ronduit genoeg van. Het hele avondritueel is bijna elke dag om zeep doordat ze ruzie maken over de lakens. Ik schreef het al eens eerder, er gaan dagelijks zowat drieëntwintig lakens, vijfenvijftig dekens en zeventig knuffels mee naar boven en beneden. Ik overdrijf misschien lichtjes, maar goed, het zal er niet zo ver naast zijn.
Je zou denken dat ze keuze genoeg hebben, maar Sam moet dan net dat laken hebben wat Kato heeft, en krijgt hij er tien voor in de plaats, dan is het nog niet goed. En ruilt hij dan zijn deken voor het o zo gegeerde laken, dan wil hij ineens toch liever zijn deken. Onderhandelen over knuffels levert zo nu en dan een goede deal, maar de laatste tijd doen ze zo tegendraads als oranje-blauw. Hun eigen "status quo" is aantrekkelijker dan de consensus, zeg maar.
Hoe het ook zij, ik voel elke zenuw in mijn lijf door dat gezeur en geween. Op de duur werd de spanning zo ten top gedreven dat ik nog luider ben beginnen roepen dan zij. Mijn hart klopt nu nog in mijn keel.

Dit was de druppel, morgen gaat de hele zwik in de was en daarna komen ze de kast niet meer uit.

10 minutes chocolate cake

Een supermakkelijk en superlekker recept uitgeprobeerd vandaag. Echt een aanrader voor wie graag chocolade lust, en niet zo heel graag bakt of weinig tijd heeft...

Het recept vind je hier. Ik heb de helft pure chocolade en de helft chocolade met nootjes gebruikt.

Je ziet dat er niet veel meer overbleef voor een (overigens slechte) foto...

Kille winteravond

Sam heeft een nieuw stopwoordje: èh?


"Mama, kraan èh"
"Mama Kato stout èh"
"lekkere pannekoekenèh"


En als ik erover nadenk, gebruik ik dat woordje vrij veel, en nu betrap ik me er telkens weer op... Nogal vervelend om zo door je kinderen op irritant taalgebruik te worden gewezen...


Deze avond ben ik eindelijk eens beginnen haken, nadat ik in mijn ouderlijk huis op zolder wat oud materiaal (haaknaalden, breinaalden en katoen) ben gaan halen. Ik zat zo gezellig alleen in de zetel, de tv aan, de Flam aangestoken... Lekker bij een haardvuurtje handwerken: kan het nog beter qua gezellige winteravonden?
Maar dat vuurtje dacht er anders over. Minstens vijf keer ging de vlam helemaal weg en moest ik opnieuw beginnen. De laatste keer leek het ook te doven maar dan plots kwam er toch terug een vlammetje en is het vuur in gang. Alleen is het nu al bijna niet meer nodig, tegen dat de kamer verwarmd is, ga ik naar boven.

Mijn eerste haakwerkje is trouwens af: tien centimeter lossen en dan 1 rijtje vasten, denk ik toch, en ik heb een leuke sleutelhanger voor Kato...



Kwestie van grotere stukken, weet ik nog niet goed wat ik zou maken: een vestje, een soort sprei, een pop? Ideetjes?