Bed

Ik weet niet hoe dat bij andere jonge gezinnen gaat, maar bij ons wordt er nogal wat meegezeuld uit en naar bed.
Bij Kato is dat al heel lang een lakentje, en soms een hondje, en nu meestal beide en onlangs kwam daar nog een dekentje bij. Tweemaal per dag moet dat naar boven en naar beneden.
Sam kan al lang niet meer in een bed liggen of in de zetel zitten zonder zijn slaapzak. Verder moet er ook een kraan mee en eventueel ook een hondje of andere knuffel.
Bijgevolg is dat telkens een hele verhuis op die trap. Ik heb al lang spijt dat ik ooit heb toegelaten dat dat laken en die slaapzak telkens meegingen.
En het wordt er alleen maar erger op.
Toch kan ik het niet opbrengen om er een echte strijd van te maken. Want ze zijn zo aan die dingen gehecht dat het afpakken ervan een drama oplevert. In tweevoud.