Schoolreis

Onze dochter, bijna vier dus, is voor het eerst op driedaagse schoolreis geweest. Niet ver, naar Lokeren, maar we hebben dus wel van maandagochtend 9 uur tot woensdagmiddag 15u30 niets van haar gehoord of gezien.
Dat ze soms eens weg is, dat ben ik al gewoon, de kinderen gaan af en toe eens bij oma's en opa's slapen. Maar dat je zo niet eens kan bellen om te vragen wat ze zoal aan het doen is, en om haar stemmetje op de achtergrond te horen kwebbelen, dat voelde toch vreemd aan. Alsof je geen controle hebt over wat er met je kind gebeurt...

Maar alles is prima verlopen gelukkig. Ze heeft er goed geslapen, al was het in andermans bed (van een jongetje of van een juf, ik ben er niet zo goed uit), ze heeft er goed gegeten, al kan ze niet stilzitten aan tafel (ja ze hebben haar daar nu ook echt goed leren kennen), ze heeft er veel gespeeld met de oudere kindjes (5-6 jaar) en ze is gevallen in het zwembad toen ze op een plankje stond en W haar een duwtje gaf en toen heeft ze de juf geroepen.
En oja, het gebeurde allemaal in "haar" kasteel.

Ze was niet eens erg moe vandaag, na thuiskomst. Ze was zelfs niet overdreven lastig, wat wel te verwachten zou zijn na zo'n spannend avontuur.
Wel had ze een beetje last van verlatingsangst, en wilde me niet loslaten toen ik wilde vertrekken om te gaan lopen. Een echte huilbui volgde, niet van haar gewoonte, maar ik veronderstel dat dit normaal is, aangezien ze niet zeker weet of ik weer niet verdwijn voor drie dagen.
Gelukkig zijn we nu vier daagjes thuis, papa helaas niet, die moet werken.
Maar ik ga er een leuk weekend van proberen te maken, morgen beginnen we alvast met de lente-schoonmaak.
Ja ik heb daar nu eens echt zin in!