Dieren

Raad eens wat Kato's lievelingsdier is?

Juist. Hondjes. Toen ze nog een baby was hadden we zelf een hond. Geadopteerd van L's broer, die verhuisde naar een appartement. Het was een Bouvier. Zo'n zwart langharig geval ter grootte van een klein kalf. Onze tuin was toen niet groot, en geheel het eigendom van dit dier. Ik mocht er zo nu en dan doorlopen met de kinderwagen, maar er rustig zitten, dat kon ik niet. Tijdens de drie eerste maanden van Kato's leven, de hete zomer van 2003, was er nochtans gelegenheid genoeg om buiten te komen. Maar ik vluchtte weg naar het dorp, naar vrienden, naar de stad, om gezellig in open lucht te vertoeven met mijn dochter. Toen Kato 1 jaar was, kwam de hond slecht ten val en omdat het korte leven dat hem nog restte, helemaal uit revalidatie zou bestaan, lieten we hem inslapen. Vanaf toen genoot ik pas echt van onze tuin.

Het zal jullie misschien al duidelijk zijn, maar ik ben niet zo'n hondenliefhebber. Die eigenschap heeft mijn dochter dus van haar papa meegekregen. Onze hond kan ze zich niet echt herinneren, maar ze kent wel alle honden van de buurt bij naam. Vreemde honden die ze ziet, wil ze aaien. Ook daar vragen we de naam en als we er een foto van hebben, weet ze maanden later nog hoe die heetten.
Dit waren Jack en Marco.




En dit was er één die we in Oostende ontmoetten. 't Levert wel mooie foto's op.

We hadden vanmiddag bezoek van mijn nicht en haar twee oudste kinderen. Ze zijn bijna 5 en 3.5 jaar en de vier hebben zich heel goed beziggehouden, zodat wij mama's eens konden bijpraten.
Af en toe was er wel eens onenigheid, bijvoorbeeld, over wie met dit hondje mocht spelen.


Het is een plastic hondje op wieltjes, dat blaft en zingt als je aan zijn leiband trekt. Het ziet er stom uit, en het geblaf is op de tonen van een stom melodietje dat iedereen kent, maar waarvan ik de naam niet weet. Toch is het altijd één van de favorieten bij de kinderen die hier komen spelen.

Misschien worden alle kinderen wel als hondenliefhebbers geboren. En was ik er ooit ook één.

{Zo M, geen foto's van de kinderen op mijn blog, zoals beloofd ;-) }