Knuffelbeest

Ik heb vandaag een dagje vrij genomen. Gisteren was een belangrijke dag op het werk, één die een taak afsloot die ongeveer een jaar geleden begonnen was. En het is goed afgelopen, we zijn geslaagd in onze opdracht, en dat geeft een Heel Goed Gevoel.

Vandaar een dagje vrij dus vandaag, en ik kon de kindjes deze middag thuis laten eten, een luxe voor hen, want Kato vindt boterhammetjes eten op school echt niet leuk. En daarna was er nog maar 1 uurtje school, en dan mogen de ouders komen kijken. Ze sluiten dan de week af (met een zogenaamde Weeksluiting) en alle kinderen van de school tonen dan eens, per groep, wat ze gedaan en geleerd hebben de voorbije week. Een leuk moment voor iedereen.

Toen we op school aankwamen en de bel ging, moesten de kleuters eerst even met de juf mee. Daarna kwamen ze terug in de zaal waar de ouders al klaar zaten. Zo vermijden ze dat de kindjes bij de mama of papa op schoot willen zitten, want dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.

Sam kwam als eerste terug de zaal binnen en keek naarstig rond, maar zag mij niet. Ik dacht, gelukkig maar, want anders komt hij direct op me af. Maar dan verbaas je je er toch telkens weer over hoe flink je kind soms is. Hij zag me en er verscheen een oorbrede glimlach, en zijn handje wuifde naar mij. Maar hij ging mooi zitten bij zijn klasgenootjes.

Zijn klasje was als eerste aan de beurt. Ze leren over het bos en ze zongen het toepasselijke liedje 'Op een grote paddestoel'. Sam zong nog niet mee, maar knikte wel met zijn hoofdje mee op de tonen van de synthesizer, bespeeld door meester Bart.

Daarna toonden ze wat ze gemaakt hebben in de klas: vlierbessensiroop!
Elke leerkracht kreeg een flesje. Ze hadden er ook een kaartje bij gemaakt met een tekeningetje. Sam mocht ook een flesje uitdelen.
Dan werd hun mooie knutselwerk getoond: een bos met bomen, noten, blaadjes, echt prachtig gedaan.

In Kato's klas is het onderwerp huisdieren, en ze hebben honden op bezoek gehad en slangen! Ze toonden ook dat ze al konden tellen hoeveel huisdieren alle kinderen samen hebben.

Daarna kwamen de lagere schoolkinderen aan de beurt. Ondertussen kreeg ik Sam in de gaten, aan de overkant van de zaal. Hij zat zowaar een meisje te verleiden! Echt waar! Hij nam haar hoofdje vast tussen zijn handjes en gaf haar wel tien kusjes. Hij vleide zijn hoofd tegen haar schouder. Hij gaf haar zijn mooiste glimlach. Eerlijk, het had een verliefd koppeltje van zestien jaar kunnen zijn!!

Dit is wat ik er met mijn flut-toestelletje van heb kunnen maken....


Knappe meid toch wel! :-)

Maar dan werd het haar toch een beetje te klef. :-)