We zijn deze avond met de kinderen naar hun nieuwe school geweest, om kennis te maken met hun juf en de andere kindjes, en het lokaal te zien waar ze een jaartje zullen doorbrengen.
De schoolkeuze was een moeilijke kwestie voor mij. We twijfelden drie jaar geleden al tussen school A en school B. Toen werd het school A, maar nu zijn we dan toch naar school B overgestapt.
In feite past het ideeëngoed van school A beter bij het mijne. En ook papa was na een tijdje wel overtuigd. Maar het draaide daar niet zoals het zou moeten. Niet dat de juffen en meesters niet hun best deden, integendeel. Maar er loopt zoveel structureel fout, en er gaan alsmaar meer leerlingen weg, zodat ook wij besloten hebben van er niet langer te blijven.
Jammer, want zo zal de school misschien ophouden te bestaan. En van zijn soort (methode-onderwijs) is er geen andere in onze gemeente.
Maar nu wordt het dus een meer "klassieke" school (lees: katholiek). Dichtbij huis, op wandelafstand. De hele buurt gaat daar naar school. We kennen er heel wat ouders en onze kinderen kennen er enkele andere kinderen. Van de andere school kenden we niemand voor we er gingen.
Kato ziet het helemaal zitten, ze heeft een mooie klas, een lieve juf (met een supergoede reputatie), en ze voelde zich meteen thuis.
Sam zit bij twee nieuwe piepjonge juffen, die elkaar week om week afwisselen. Ze lijken heel lief en zullen zeker alles doen om hun kindjes alle zorg en uitdaging te bieden. Alleen het klaslokaal, dat was vroeger een hall, een kleine vierkante ruimte. Ze hebben het wel mooi herschilderd in heldere kleuren, maar als de deuren openstaan tocht het er precies 9 beaufort en het is klein. Klein! Met een geweldig slechte akoestiek, zo'n lawaai. En dat voor 23 leerlingen.
Jammer.
Hopelijk voelen ze zich er even goed of beter als in hun oude school.
No comments:
Post a Comment