Omdat Sam niet wilde drinken gaven ze hem een infuus. Ik mocht niet mee toen ze dat deden, wellicht omdat ze er liever geen angstige ouders bijhebben, voor het kind is het zo al erg genoeg ;-)
Tijdens de nacht maakten ze hem om de 2 à 3 uur wakker, maar vreemd genoeg huilde hij niet en sliep snel weer in.
's Ochtends kreeg hij ontbijt, waar hij zich als een uitgehongerd kind op stortte; hij at zelfs één van mijn boterhammen op. Daarna moesten we zijn hersenactiviteit laten meten, met wel dertig electroden op zijn hoofdje, vastgehouden door een soort helmpje van plastieken buisjes. Helaas geen foto hiervan... Het infuus mocht dan weg, even pijn nog maar wat een opluchting dat er geen draden meer aan zijn lijfje hingen!
Na zijn badje kikkerde hij helemaal op, en ging spelen in de heel leuk ingerichte speelzaal van het ziekenhuis.
Zoals we al dachten bleek er niets mis met zijn hersenactiviteit, en 's namiddags mochten we naar huis. De dokter adviseert alleen dat hij beter niet meer op zijn hoofd valt de komende maanden...? Intussen is hij alweer heel veel gevallen en heeft al heel wat naar het hoofd geslingerd gekregen van zijn allerliefste zus.....
No comments:
Post a Comment